anoniem Geplaatst: 7 februari 2004 Delen Geplaatst: 7 februari 2004 Nu ben ik uiteindelijk zover dat ik snap hoe de directory- en file opbouw van linux in elkaar zit. Wat ik echter niet snap is hoe die nu daadwerkelijk op de hd worden weggezet. Ik vermoed dat de files [b:b68767eb78]niet[/b:b68767eb78] braaf in volgorde onder een directory achter elkaar op een bepaalde plek v.d. disk worden gezet. Wat ik denk is: De files wordt gewoon ergens neergezet en de filecode zegt je hoort thuis in directory zus en zo en de directories hebben een code die ze verteld welke dat files met nummer zo en zo bij hun horen Klopt dit??? Een dergelijke manier van wegschrijven defragmenteerd denk ik minder dan alles werkelijk als een soort hoofdstuk onder een directory wegzetten, toch? Zelfs als bovenstaande klinkklare onzin is, ben ik er toch benieuwd naar met welk "mechanisme" linux er voor zorgt dat de boel niet hopeloos gedefragmenteerd raakt. Quote Link naar reactie
anoniem Geplaatst: 8 februari 2004 Auteur Delen Geplaatst: 8 februari 2004 Linux heeft met z'n diversiteit aan 'file systems' een enorm voordeel boven Windows: het fs is ontworpen om nauwkeurig bij te houden waar welk stukje info staat en het ook vandaaruit aan te spreken. Windows is veel slordiger en zet files min of meer lukraak neer op de HDD. Daardoor moet het FAT (16/32) of NTFS systeem waar Windows op draait koortsachtig in z'n logbestand gaan zoeken waarie nu net *dat* brokje info heeft gelaten en dat kost tijd want die logbestanden zijn gróót... Dat is ook de reden dat een vers geinstalleerd Windows systeem dat net gedefragmenteerd is zo lekker snel aanvoelt: de logbestanden zijn nog klein en alles staat redelijk dicht bij elkaar op de schijf (leesarmbeweging enzo). Ik ken niet alle finesses van file systems als ext 2, ext 3 en Reiserfs maar ik weet genoeg om te constateren dat ze superieur zijn aan FAT (DOS->Win ME, zelfs XP kan nog draaien op FAT32)... Groet, M.V. Wesstein Quote Link naar reactie
anoniem Geplaatst: 8 februari 2004 Auteur Delen Geplaatst: 8 februari 2004 Bij FAT worden de bestanden allemaal tegen elkaar aan opgeslagen. Nadeel daarvan is dat wanneer een bestand groter wordt en de bijhorende sector onvoldoende ruimte heeft om het bestand te laten groeien het resterende gedeelte van het bestand in een andere sector elders op schijf wordt weggeschreven. Op die manier onstaat de fragmentatie van bestanden. Naast de reden die Wesstein aangeeft zorgt deze fragmentatie voor flinke vertraging, omdat de schrijfkop telkens heen en weer moet gaan om de verschillende bestandsfragmenten uit te lezen. Linux pakt dit anders aan. Naast het feit dat de bestanden over de hele partitie worden uitgesmeerd, waarbij veelgebruikte bestanden op strategische plekken staan, wordt er voor gezorgd dat er voldoende groeiruimte achter elk bestand gereserveerd blijft. Als een bestand dus groter wordt kan deze gewoon aaneengesloten blijven. Mocht een bestand toch te groot worden voor de gereserveerde plek, dan wordt ook bij Linux het resterende gedeelte elders geplaatst en heb je dus ook fragmentatie. Verschil is echter dat Linux dit zelf oplost door het bestand op een rustig moment alsnog op een andere plek te plaatsen. Door deze techniek begint het bestandssysteem ext2 pas te fragmenteren als meer dan 90% van de schijf in gebruik is. Max Quote Link naar reactie
anoniem Geplaatst: 8 februari 2004 Auteur Delen Geplaatst: 8 februari 2004 Dank! Brengt weer weer een klein beetje meer licht in deze voor mij nog duitere zaken . (zag trouwens dat begrip fragmentern en defragmenteren had verwisseld :oops: ) Komende tijd "I am trying to conquer the bash shell" ; nou ja een stukje. Tot nu toe was het leven eenvoudig :D Quote Link naar reactie
anoniem Geplaatst: 8 februari 2004 Auteur Delen Geplaatst: 8 februari 2004 [quote:8fd49d99b0="maximilaan"]............Linux pakt dit anders aan. Naast het feit dat de bestanden over de hele partitie worden uitgesmeerd, waarbij veelgebruikte bestanden op strategische plekken staan, wordt er voor gezorgd dat er voldoende groeiruimte achter elk bestand gereserveerd blijft. Als een bestand dus groter wordt kan deze gewoon aaneengesloten blijven........... Max[/quote:8fd49d99b0]Dit zou dus betekenen dat Linux door die gereserveerde groeiruimte aanmerkelijk meer schijfruimte vergt. Of zie ik iets over het hoofd? Lijkt me dan toch een nadeeltje van Linux als je een beetje krap zit. Jan de Boer Quote Link naar reactie
anoniem Geplaatst: 8 februari 2004 Auteur Delen Geplaatst: 8 februari 2004 Nee, het is niet geforceerd gereserveerd. Als de schijf vol zit kunnen die blokken wel gewoon gebruikt worden. Quote Link naar reactie
anoniem Geplaatst: 8 februari 2004 Auteur Delen Geplaatst: 8 februari 2004 Klopt, die gereserveerde ruimte staat gewoon als 'vrij' aangeduidt en wordt gebruikt als er geen ruimte meer vrij is. En dan krijg je dus fragmentatie. Zorg er dus voor dat je linux-schijven niet boven de 90% belasting uit komen (geldt volgens mij voor de meeste systemen) Max Quote Link naar reactie
Aanbevolen berichten
Om een reactie te plaatsen, moet je eerst inloggen